Je hebt voor jezelf helder dat je homo bent. Maar wat nu? Je bent getrouwd met een vrouw en hebt mogelijk kinderen. Het feit dat jij er voor jezelf achter bent gekomen dat je op mannen valt heeft ook voor haar en je kinderen veel impact. Je wil een keuze maken maar schuldgevoel maakt dat heel moeilijk voor je. Het voelt als onmogelijk. Je voelt je egoïstisch omdat je voor jouw geluk gaat. Jij jullie beide levens, en dat van de kinderen compleet overhoop haalt. Jij je passende leven wil gaan leven. Mogelijk ben je al wel verliefd op een andere man en wil je met hem verder. Je voelt je schuldig dat je vrouw nu verdriet heeft door jou. Je kinderen moeten nu opgroeien in een gebroken gezin. Dit allemaal is jouw schuld, zo voelt het. Maar is dat wel zo?
Schuldgevoel.
Schuldgevoel komt ergens vandaan. Je voelt je schuldig omdat iets in jou zegt dat het niet mag, je het fout doet. Waarschijnlijk heb je nooit geleerd om je gevoel te volgen en jezelf op nummer één te zetten. Te kiezen wat goed is voor jou. Wat nou als je dat wel geleerd had. Je wel geleerd had om je gevoel te volgen. Dan had je je nu waarschijnlijk niet zó schuldig gevoeld. Omdat je weet dat je het beste doet voor jou en daarmee uiteindelijk ook voor je omgeving. Je moet eerst goed voor jezelf zorgen voordat je voor een ander kan zorgen… Door te leren voelen en door jezelf op nummer één te zetten neemt het schuldgevoel steeds meer af. Puur omdat je weet dat het goed is voor jou!
Gelijkwaardige relatie.
Een relatie moet gelijkwaardig zijn. Jullie zijn beide verantwoordelijk om voor elkaar te zorgen en elkaar écht te zien. Te zien wat jullie allebei nodig hebben om gelukkig te zijn binnen jullie relatie. Maar nu heb jij aangegeven op mannen te vallen. Wanneer jullie elkaar écht kunnen zien dan zullen jullie beide concluderen dat een relatie tussen een homoman en heterovrouw niet werkt. Hoe pijnlijk die conclusie ook kan zijn. Jullie zijn niet meer bereikbaar voor elkaar. Dit ontstond al op het moment dat jij je twijfels of je misschien op mannen valt bent gaan erkennen en onderzoeken. Jij kan je vrouw niet geven wat zij verdient. Zij kan niet geven wat jij verdient. Namelijk liefde op gelijkwaardig niveau. Wat ik daarmee bedoel is dat jij een homoman verdient die jou die gelijkwaardige liefde kan geven. En je vrouw een heteroman verdient die haar die gelijkwaardige liefde kan geven. Dat dit tussen jou en je vrouw niet meer gaat omdat jij erachter gekomen bent dat je op mannen valt is heel verdrietig. Dit was niet de bedoeling. De intentie was om samen oud te worden. Jullie zijn beide verdrietig. Dit verdriet is niet met elkaar te vergelijken. Doe dit dan ook niet. Haar verdriet gaat niet boven dat van jou, of andersom. Het mag er allebei zijn. Geef elkaar daar dan ook de ruimte in. Geef tijd de tijd en gevoel de ruimte. Voor allebei. Blijf met elkaar in gesprek met of zonder (geaardheids-)coach of mediator. Houd er rekening mee dat het nieuws dat jij op mannen valt voor je vrouw als donderslag bij heldere hemel kan komen.
Jij bent er waarschijnlijk al een tijdje mee bezig. En daarom ook al verder in het proces. Het startpunt van dit proces ligt bij haar dus anders dan bij jou.
Wat wil je je kinderen leren?
Kinderen leren door wat wij ze als volwassenen als voorbeeld meegeven. Ze leren door wat wij ze leren én door wat ze ons zien doen. Dus als jij je kinderen wil leren om hun gevoel te volgen – je ze wil leren dat ze eerst goed voor zichzelf moeten zorgen – dan zal je zelf het goede voorbeeld moeten geven. Je zal zelf eerst je gevoel moeten gaan volgen en jezelf op nummer één moeten zetten. Dat voelt in het begin heel onnatuurlijk, want je hebt het niet zo geleerd. Ook hier kan schuldgevoel de hoek om komen kijken. Dit wordt met de tijd steeds makkelijker en het begint vertrouwd te voelen. Je kinderen nemen dit dan vanzelf van je over want ze zien het jou doen en ze zien dat het jou goed doet.
Schuldgevoel kan heel hardnekkig zijn. Het leren voelen en jezelf op nummer één zetten gaat met vallen en opstaan. Maar als je het eenmaal hebt geleerd en keuzes kunt maken met dit gevoel, moet jij eens kijken wat het met je schuldgevoel doet….. En ook hier geldt: geef tijd de tijd en gevoel de ruimte!